ΠΑΜΕ Θεσσαλονίκη για την αγωνιστική έκθεση των αιτημάτων της εργατικής τάξης − Εισήγηση Γιώργου Πέρρου − Διεκδικητικό πλαίσιο − Πικετοφορίες στην Αττική ενάντια σε πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου – ΕΕ (4 VIDEO - ΦΩΤΟ)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΓ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Η εργατική τάξη να δώσει τη δική της απάντηση στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του

Παρασκευή 08/09/2017 - 13:22 - Ενημέρωση: Παρασκευή 08/09/2017 - 15:00

Κάλεσμα στην εργατική τάξη και στα συνδικάτα να δώσουν μαζικά το παρών στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ το Σάββατο στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους απηύθυνε κατά διάρκεια συνέντευξης τύπου η ΕΓ του ΠΑΜΕ. Παράλληλα παρουσιάστηκε και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ (βλέπε πιο κάτω).

Στη συνέντευξη συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ και της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Μιλώντας εισηγητικά ο Γιώργος Πέρρος μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ σημείωσε: «Το ταξικό εργατικό κίνημα, τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να δυναμώσει η οργάνωση της εργατικής τάξης σε κάθε χώρο δουλειάς. Να δυναμώσει το κίνημα που να παλεύει ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, ενάντια στην ΕΕ. Να αποκτήσει το εργατικό κίνημα μαζικότητα, μαχητικότητα, αποφασιστικότητα. Γιατί δεν μπορεί οι λίγοι, τα επιχειρηματικά συμφέροντα να εκμεταλλεύονται για πάντα, να τρομοκρατούν, να αποπροσανατολίζουν, να εξαπατούν και να διαφεντεύουν τη ζωή μας και τις τύχες μας». (Διαβάστε όλη την εισήγηση παρακάτω).

ΠΑΜΕ, Θεσσαλονίκη 2010

Για την ανάγκη κοινής πάλης των φτωχών αγροτών με τους εργαζόμενους και όλο το λαό που πλήττεται από την αντιλαϊκή πολιτική μίλησε ο Θόδωρος Παπακωνσταντίνου, εκπρόσωπος της Πανελλαδικής Επιτροπής των μπλόκων. Περιέγραψε την ασφυξία των αγροτών από τα χαράτσια και τους φόρους που έχουν επιβληθεί στα χωράφια και τα σπίτια τους και προανήγγειλε εκτός από τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο του Σαββάτου, αγωνιστικές πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα.

*

Την πραγματικότητα που βιώνουν οι αυτοαπασχολούμενοι συνόψισε η Ράνια Καπετανγιώργη, εκ μέρους της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ. Ατελείωτα ωράρια, χρέη και κατασχέσεις είναι μερικές από τις πλευρές της καπιταλιστικής ανάπτυξης που τσακίζει τους αυτοαπασχολούμενους σε όφελος των μονοπωλιακών ομίλων.

*

Οι γυναίκες δοκιμάζουν  πρώτες και καλύτερες στις πλάτες τους τί σημαίνει ανάπτυξη, τόνισε η Σοφία Χατζηαστερίου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας. Έκανε λόγο για την πρωτιά των γυναικών στην ανεργία, την ευέλικτη, προσωρινή και κακοπληρωμένη εργασία, ενώ υπογράμμισε ότι ιδιαίτερα τις μέρες αυτές χιλιάδες οικογένειες αναζητούν χωρίς αποτέλεσμα μια θέση στους παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά τους, αποδεικνύοντας πως οι κυβερνητικές εξαγγελίες για τους παιδικούς σταθμούς είναι απλά στάχτη στα μάτια των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

*

 ΠΑΜΕ

Από την πορεία στην Αθήνα

Δυναμικές πικετοφορίες στην Αττική ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου – ΕΕ

Σάββατο 09/09/2017 - 13:22 - Ενημέρωση: Σάββατο 09/09/2017 - 13:22

Μαζικές και μαχητικές πικετοφορίες σε Αθήνα, Πειραιά, Λαύριο και Ελευσίνα πραγματοποίησαν το Σάββατο το πρωί οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Αττική παίρνοντας τη σκυτάλη από αυτές που πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα.

Ομόνοια

Ομόνοια

Ομόνοια

Στην Αθήνα η συγκέντρωση ξεκίνησε από την Ομόνοια και με συνθήματα όπως «Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες» και «Εργατιά μπροστά τώρα μια γροθιά, γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά» ακολούθησε πικετοφορία στο ιστορικό κέντρο που κατέληξε στο υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα. Στην κεφαλή βρισκόταν το πανό του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας με σύνθημα «Οργάνωση και αγώνας παντού για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας», ενώ καθ'όλη τη διάρκεια της πορείας γινόταν και εξόρμηση.

Ομόνοια

Μιλώντας στην Ομόνοια, ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων ν. Αττικής, σημείωσε ότι «η προπαγάνδα της κυβέρνησης για τη δίκαιη ανάπτυξη που έρχεται, είναι κάλπικη, αποτελεί παγίδα για τους εργαζόμενους και συνολικά για το λαό. Έχει στόχο να εξασφαλίσει τη συναίνεση για να συνεχίσει ανεμπόδιστη την πολιτική της κερδοφορίας του κεφαλαίου». Η απάντηση, τόνισε ο Γ. Στεφανάκης, είναι «η ισχυροποίηση των συνδικάτων, του ΠΑΜΕ, για ακόμα πιο δυναμικούς και μαζικούς αγώνες».

Ομόνοια

Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία Καραϊσκάκη με τη συμμετοχή των Λαϊκών Επιτροπών, των νέων εργαζομένων και των γυναικών και ακολούθησε πορεία στο εμπορικό κέντρο. Με πικέτες, που κρατούσαν, έδιναν το στίγμα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι με την κατάργηση των ΣΣΕ, τη μείωση μισθών, το χτύπημα στην απεργία κ.τ.λ.

Πειραιάς

Πειραιάς

Πειραιάς

Στο χαιρετισμό της, η Στέλλα Μπαρδούνια, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία στον Πειραιά, χαρακτήρισε «παραμύθι» τα περί «δίκαιης ανάπτυξης» του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η ανάπτυξη που βιώνουν οι εργαζόμενοι είναι η απληρωσιά, η ανασφάλεια και οι μειώσεις μισθών. Σημείωσε ότι το πραγματικό δίλημμα είναι ανάπτυξη για ποιον; Για την κερδοφορία του κεφαλαίου ή για τις ανάγκες των εργαζομένων και τόνισε ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανένας συμβιβασμός και καμία συναίνεση στη φτώχεια και στη μιζέρια.

Λαύριο

Στο Λαύριο η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου έγινε στο Άγαλμα Μεταλλωρύχων και ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης. Στη συγκέντρωση μίλησε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Βάλσαμος Συρίγος, ο οποίος αναφέρθηκε στην προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να εμφανίσει το μαύρο, άσπρο, να εμφανίσει την όποια καπιταλιστική ανάπτυξη ως «δίκαιη» προσπαθώντας να δημιουργήσει ψεύτικες ελπίδες στο λαό, ότι ενδεχομένως θα κερδίσει κάτι και αυτός από αυτά που στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Ελπίδα προοπτικής, τόνισε, είναι οι αγώνες που πραγματοποιούνται, όπως αυτοί που έγιναν το προηγούμενο διάστημα στα ξενοδοχεία, στους ΟΤΑ στη ΛΑΡΚΟ, στα τυπογραφία, όπου και η αλληλεγγύη πρέπει να εκφράζεται από όλους.

Λαύριο

Στην Ελευσίνα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία Ηρώων όπου έγινε χαιρετισμός από τον Νίκο Μαΐλη, αντιπρόεδρο του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Ακολούθησε πικετοφορία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και εξόρμηση με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ.

902

*

Η εισήγηση από τον Γ. Πέρρο

Στην εισήγησή του ο Γ. Πέρρος σημείωσε:

«Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα στην εργατική τάξη της χώρας μας, στα συνδικάτα να δημιουργήσουμε μέσα στους χώρους δουλειάς κλίμα διεκδικητικό, μαχητικό, αποφασιστικό. Να προετοιμάσουμε δυνάμεις, βάζοντας στην πάλη και νέες για σκληρό αγώνα με όλες τις μορφές. Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να δώσει η εργατική τάξη χωρίς καμιά καθυστέρηση τη δική της απάντηση στον ΣΕΒ, στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους εφοπλιστές, στη μεγαλοεργοδοσία κάθε κλάδου και τα κόμματά τους, στην κυβέρνηση, στην ΕΕ, στους περιβόητους «θεσμούς», στους ανθρώπους τους στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Να δημιουργήσουμε πνεύμα όχι μόνο απόκρουσης της αντιλαϊκής πολιτικής, των νέων μέτρων που φέρνει η κυβέρνηση, αλλά επιθετικής διεκδίκησης των αναγκών μας, των δικαιωμάτων μας, των απωλειών που είχαμε και έχουμε. Να προετοιμάσουμε δυνάμεις για σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική. Να καταργηθούν τα μέτρα παλιά και νέα. Να δώσουμε στην εργατική τάξη αισιοδοξία ότι υπάρχει διέξοδος και προοπτική για το μέλλον της, τη ζωή της. Να μην περιμένουν οι εργαζόμενοι λύσεις από τα πάνω, να μην περιμένουν από τη δήθεν καλή διάθεση του εργοδότη, από την εναλλαγή των κυβερνήσεων. Τον αγώνα αυτόν μόνο τα ταξικό κίνημα και οι δυνάμεις του μπορούν να τον σηκώσουν, να οργανώσουν την εργατική αντεπίθεση.

Να δηλώσουμε την απόφασή μας να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να δυναμώσουν η αντίσταση, οι αγώνες της εργατικής τάξης παντού σε όλη τη χώρα, σε κάθε χώρο δουλειάς ενάντια στην πρωτοφανή επίθεση που δέχονται στη ζωή τους, στα δικαιώματά τους. Να περάσουν οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση. Να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αγώνα. Είναι σημαντικοί οι αγώνες του πρόσφατου διαστήματος σε κλάδους και εργοστάσια, όπως στο Μέταλλο για τη ΣΣΕ, στο Εμπόριο για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, στον Τουρισμό, στον Καρυπίδη για την απληρωσιά, στη ΣΙΔΕΝΟΡ, στα Πρακτορεία Τύπου για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των συμβασιούχων ενάντια στις απολύσεις για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Η θετική προσπάθεια που γίνεται στη ΛΑΡΚΟ με τις απεργιακές κινητοποιήσεις στους εργολαβικούς που συνεχίζεται, με το αίτημα καμιά απόλυση, σταθερή και μόνιμη δουλειά και αρκετοί ακόμα χώροι που δεν χωρούν στις ειδήσεις και στις στημένες επισκέψεις του πρωθυπουργού σε επιχειρήσεις, έχοντας καταντήσει διαφημιστής εμπορευμάτων.

Δε μας αρμόζει αυτή η χαμοζωή που μας ετοιμάζουν κάθε μέρα. Θέλουμε να μεταλαμπαδευτεί η φλόγα του αγώνα, της οργάνωσης της πάλης. Για να σπάει η μοιρολατρία, η λογική δεν γίνεται τίποτα. Δεν μπορεί ο εργάτης να βλέπει τα παιδιά του να φεύγουν κατά χιλιάδες στο εξωτερικό για μια «καλύτερη ζωή» όπως ψεύτικα του τάζουν. Το ταξικό εργατικό κίνημα, τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να δυναμώσει η οργάνωση της εργατικής τάξης σε κάθε χώρο δουλειάς. Να δυναμώσει το κίνημα που να παλεύει ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, ενάντια στην ΕΕ. Να αποκτήσει το εργατικό κίνημα μαζικότητα, μαχητικότητα, αποφασιστικότητα. Γιατί δεν μπορεί οι λίγοι, τα επιχειρηματικά συμφέροντα να εκμεταλλεύονται για πάντα, να τρομοκρατούν, να αποπροσανατολίζουν, να εξαπατούν και να διαφεντεύουν τη ζωή μας και τις τύχες μας.

Μαζί με τη νέα επίθεση, η κυβέρνηση φέρνει νέα νομοθετικά εμπόδια στην οργάνωση των εργαζομένων και την ανάπτυξη αγώνων. Απάντηση είναι η άνοδος του βαθμού οργάνωσής μας. Γι' αυτό το λόγο και απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, παρά την τρομοκρατία, τα εμπόδια που υπάρχουν να οργανωθούν, να γίνουν μέλη των συνδικάτων, να δημιουργήσουν Επιτροπές παντού, να υπερασπιστούν τα συνδικάτα που παλεύουν ενάντια στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του, στην ΕΕ, από την επίθεση που προετοιμάζει η κυβέρνηση υλοποιώντας τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών συμφερόντων για απαγόρευση της απεργίας, της συλλογικής διεκδίκησης και πάλης, για να υποταχθούν στη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, να τους γίνει βίωμα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να ζήσουν απολαμβάνοντας μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, που θα ικανοποιηθούν όλες οι σύγχρονες ανάγκες τους.

Σε αυτές τις συνθήκες, δεν είναι τυχαίος ο πρωτόγονος αντικομμουνισμός που σηκώθηκε τις τελευταίες μέρες με αφορμή την αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία που έχει την προεδρία της ΕΕ αυτό το εξάμηνο. Ο αντικομμουνισμός αφορά όλους τους εργαζόμενους γιατί η λαϊκή πείρα δείχνει ότι είναι το σήμα ολομέτωπης επίθεσης των καπιταλιστών και των ανθρώπων τους απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ένταση της καταστολής, της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς, πάει χέρι-χέρι με την επίθεση στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, με την ένταση της εκμετάλλευσης, με την επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Ο καπιταλισμός και όσοι τον υπερασπίζονται έχουν κάθε λόγο να τρέμουν και να «λερώνουν» το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, τις αξίες και τις κατακτήσεις του. Είναι ντροπή να εξισώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό, αυτούς που νίκησαν τον Χίτλερ με 20 εκατομμύρια νεκρούς με τη σαπίλα όλου του ντουνιά.

Σταθερός πόθος όλων όσοι πρωταγωνιστούν στον αντικομμουνισμό είναι να μην ξεφύγει ο λαός από τις δαγκάνες του κεφαλαίου και των ιδεολογημάτων του. Να μη βρει διέξοδο από τη σαπίλα και τη σήψη που ζούμε στο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Γνωρίζουν καλά πως η αναζωογόνηση του οράματος για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η προσδοκία και ο στόχος να υπάρξει κάτι ριζικά διαφορετικό από αυτό το απάνθρωπο σύστημα που ζούμε σήμερα, μπορούν να δώσουν πολλαπλάσια ώθηση στη σημερινή οργάνωση της πάλης, για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, στην αναμέτρηση με το κεφάλαιο, την πολιτική και τα κόμματά του.

Σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο ΣΥΡΙΖΑ που επιλέχθηκε για τη βρώμικη δουλειά υλοποίησης των μνημονίων, με την προβιά του αγωνιστή «αριστερού, ριζοσπάστη». Γι' αυτό και υποκριτικά φέτος δεν πήρε μέρος στην Εσθονία, ενώ μέχρι πέρυσι πήγαινε σε όλες τις αντίστοιχες φιέστες και στηρίζει την ΕΕ που έχει επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό, επιδιώκοντας να φιλοτεχνήσει ξανά «αριστερό» προφίλ. Την ίδια πολιτική στηρίζει και ψηφίζει η ΝΔ που πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό μαζί με το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και από κοντά οι εγκληματίες-δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής.

Ειδικά σε μια περίοδο που η κατάσταση στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο μυρίζει μπαρούτι, το εργατικό - λαϊκό κίνημα κάθε χώρας πρέπει να διαχωρίσει τα συμφέροντά του από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να βάλει μπρος τα εργατικά συμφέροντα.

Τα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων με τις συνεχείς παραβιάσεις και αμφισβητήσεις της Άγκυρας, η πορεία του Κυπριακού, η συνέχιση της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη, ο πόλεμος στη Συρία, οι συγκρούσεις και τα πολεμικά επεισόδια στη γύρω περιοχή, η ένταση του εθνικισμού στα Βαλκάνια (Αλβανία, ΠΓΔΜ, Κοσσυφοπέδιο), η χωρίς τέλος σύγκρουση στην Ουκρανία, η όξυνση της έντασης σε Βαλτική και στην Κορεατική Χερσόνησο είναι καυτά μέτωπα στα οποία δεν εμπλέκονται και ανταγωνίζονται μόνο τοπικές δυνάμεις - κράτη αλλά διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη όπως οι ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Κίνα, Γερμανία, Γαλλία, συνολικά η ΕΕ. Ήδη αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ στις 9 Σεπτέμβρη θα βρίσκεται στη Συρία για να εκδηλώσει την αλληλεγγύη στον εργαζόμενο λαό της χώρας.

Η κυβέρνηση της χώρας μας, εκπροσωπώντας τις επιδιώξεις και τους στόχους του εγχώριου κεφαλαίου, εμπλέκει ακόμα πιο ενεργά το λαό μας στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή.

Οι λαοί δεν έχουν κανένα συμφέρον με τους εκμεταλλευτές τους. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με την εργατική τάξη άλλων χωρών, με τους άλλους λαούς. Αντίθετα, μας ενώνει το κοινό συμφέρον της πάλης για μία ζωή χωρίς εκμετάλλευση και φτώχεια, χωρίς αφεντικά, με τους λαούς να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν. Αυτή είναι η ζωή που μας ανήκει!

Η μεγάλη διαδήλωση του ΠΑΜΕ εδώ στη Θεσσαλονίκη, το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο 25-26 Ιούνη και η διεθνής συμμετοχή Συνδικάτων από τα Βαλκάνια και τη γύρω περιοχή έστειλε το μήνυμα για απεμπλοκή και καμία συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Με άμεση απεμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από όλες τις επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα. Με κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Η κυβέρνηση δίνει γην και ύδωρ, βάσεις, αεροδρόμια, λιμάνια στο ΝΑΤΟ κι αναζητά και νέους χώρους. Να μην αφήσουμε να γίνει η χώρα μας ορμητήριο πολέμου, ορμητήριο θανάτου.

Σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει το νέο αφήγημά της. Μέσα από διάφορες φιέστες όπως έκαναν στη Λαμία και σε άλλες περιοχές όπως Κρήτη, Θράκη, Θεσσαλία προσπαθεί να πείσει το λαό ότι οι επενδυτές εμπιστεύονται πλέον την κυβέρνηση και θα επενδύσουν. Γι’ αυτό, όπως λέει, χρειάζεται όλοι μαζί, μπροστά στο εθνικό συμφέρον, προτάσσουν την εθνική ενότητα για να μεγαλώσει η πίτα από την οποία θα τρώνε και οι εργαζόμενοι για να φέρουν πίσω ό,τι έχασαν. Καλούμε τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα σ’ αυτές τις περιοχές να απαντήσουν μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά στην κοροϊδία.

Η κυβέρνηση επιχειρεί, με τη γνωστή προπαγανδιστική εκστρατεία της ανάπτυξης που έρχεται, να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια μπροστά στη νέα επίθεση και το νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων που έχει συμφωνήσει να φέρει μπροστά στην 3η αξιολόγηση.

Επιδιώκει να μας κάνει συνένοχους, με τη συμμετοχή σε νέους θεσμούς «κοινωνικής εκπροσώπησης», όπως είναι η «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία», οι «ενεργειακοί συνεταιρισμοί» και οι «ενεργειακές κοινότητες». Θέλουν ο λαός να παίξει συνειδητά ρόλο νεροκουβαλητή του κεφαλαίου.

Μας καλούν να ξεχάσουμε ό,τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια και τις διαρκείς θυσίες και αυτό που ζούμε σήμερα. Καύσιμη ύλη για την ανάπτυξη είναι οι εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, οι κατακρεουργημένες συντάξεις, η κατάργηση των ΣΣΕ, οι 18 νεκροί από τα ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας και την άγρια εκμετάλλευση. Αυτό είναι που δυναμώνει τη φωτιά της καπιταλιστικής ανάπτυξης που όσο δυναμώνει καταχνιάζει τα πάντα. Όλο αυτό το αφήγημα της κυβέρνησης, που συμφωνεί και η πλειοψηφία των αστικών κομμάτων, είναι ψεύτικο και υποκριτικό. Ποτέ δεν υπήρξε κοινό συμφέρον ανάμεσα στον εργάτη και το κεφάλαιο. Αξιοποιούν τη θεωρία της συναίνεσης, του εθνικού στόχου, για να βάλουν και την εργατική τάξη στη λογική της ανάκαμψης της οικονομίας.

Το «τέλος της επιτροπείας», που επαγγέλλεται η κυβέρνηση, δεν θα σημάνει και το τέλος των θυσιών για το λαό. Άλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη προνομοθετήσει νέα αντιλαϊκά χτυπήματα για τα έτη 2019-2020 και παράλληλα δεσμεύεται ότι οι ανατροπές θα συνεχιστούν έως το 2060, στο όνομα της βιωσιμότητας του χρέους. Μπροστά μας βρίσκεται επίσης η 3η «αξιολόγηση», με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ τα μνημόνια διαρκείας που προκύπτουν από τις συνθήκες και τις συμφωνίες της ΕΕ και της Ευρωζώνης διαμορφώνουν το αντιλαϊκό πλαίσιο της «επόμενης μέρας».

Το περιβόητο παραγωγικό μοντέλο του «αύριο» θα στηριχτεί στην ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους, στο τσάκισμα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο σάρωμα αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, της φτωχής αγροτιάς, για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, παράλληλα με τα υπόλοιπα μέτρα για τη στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου.

Σε αυτό το «αύριο» γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση να στρατευτούν οι εργαζόμενοι, καλλιεργώντας το παραμύθι ότι η «δική» της ανάπτυξη θα έχει τάχα χώρο και για τις λαϊκές ανάγκες, αρκεί ο λαός να πάρει μέρος στο εγχείρημα του κεφαλαίου. Ορισμένα στοιχεία αποδεικνύουν για ποιον είναι η ανάπτυξη και σε βάρος ποιου.

Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, δηλαδή οι προσλήψεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, καταλαμβάνουν ποσοστιαία αναλογία πάνω από 50% τα 3 τελευταία έτη (2014, 2015, 2016). Αντίστοιχα οι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση υποχωρούν σταθερά, αφού μειώνεται η ποσοστιαία αναλογία τους από 79% το 2009 σε 45,3% το 2016.

Επίσης, έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των χαμηλόμισθων εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 700 ευρώ, το οποίο ανέρχεται πλέον σε 38,8% το 2016 (από 13,1% το 2009), ενώ μειώνεται κατά 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό για αποδοχές μεταξύ 700-899 ευρώ (23,6% το 2016 από 27,3% το 2009).

Ο απεγκλωβισμός του εργατικού κινήματος από το δρόμο της ανταγωνιστικότητας αποτελεί βασικό όρο για την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Λύση χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κυριαρχία των μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους δεν μπορεί να υπάρχει.

Θεωρούμε πως ήρθε η ώρα να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων συμβιβαστικές προτάσεις, προτάσεις που τάζουν λύσεις εύκολες με το λαό στη γωνία, αμέτοχο και όχι πρωταγωνιστή, λύσεις χωρίς αγώνα, προτάσεις που υπόσχονται βελτίωση της ζωής μας, με την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, που τάζουν ανακούφιση και δικαιώματα στο λαό τη στιγμή που μπουκώνουν με δισ. το κεφάλαιο.

Τα αιτήματά μας, οι πρωτοβουλίες μας επιδιώκουμε να δυσκολεύουν την εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μέτρων, να αποκαλύπτουν τη στρατηγική του κεφαλαίου, με κατάλληλα συνθήματα που να φωτίζουν την προοπτική που έχουμε ως ταξικό κίνημα, δηλαδή να πληρώσει η πλουτοκρατία, τη μη αναγνώριση του χρέους και τη διαγραφή του, την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη διέξοδο προς όφελος των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη να γίνει ιδιοκτησία της.

Σχεδιάζουμε τη δράση μας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε μια περίοδο που οξύνεται το σύνολο των προβλημάτων της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από την εφαρμογή των μέτρων των προηγούμενων μηνών και χρόνων.

Ήδη, σχεδόν 1 στα 3 νοικοκυριά δεν κατάφερε να πληρώσει την πρώτη δόση από το φόρο εισοδήματος που έληξε τον Ιούλη.

Μαζί με αυτά θα ξεκινήσουν νέες ιδιωτικοποιήσεις. Η πραγματικότητα που ζουν εκατομμύρια εργαζόμενοι, με τη δουλειά χωρίς δικαιώματα, με άθλιους μισθούς και μεροκάματα, τις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο με τις οποίες πλέον εργάζεται πολύ μεγάλο μέρος ιδιαίτερα των νέων, την τεράστια ανεργία που παραμένει και η κατάσταση που βιώνουν αυτοαπασχολούμενοι, μικροί αγρότες και συνταξιούχοι μεγαλώνουν τη δυσαρέσκεια που ήδη υπάρχει μέσα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Το δρόμο το δείχνουν οι αγώνες και οι εστίες αντίστασης που αναπτύσσονται καθημερινά απ’ όλους τους κλάδους. Να σηκώσουμε παντού μπλόκα αγώνα σε αυτή την πολιτική ως την ανατροπή της. Να συμπορευτεί μαχητικά με το ταξικό εργατικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ. Καλούμε από τώρα, σήμερα, σε αποφάσεις, για γενική απεργία, όταν η κυβέρνηση φέρει νομοσχέδιο που θα επιχειρήσει να χτυπήσει τα συνδικάτα, να βάλει φίμωτρο στη φωνή της εργατικής τάξης.

Σε αυτή την κατεύθυνση με το πλαίσιο πάλης των 535 Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Σωματείων για τις συλλογικές συμβάσεις δίνουμε προτεραιότητα την προσπάθεια για ανάπτυξη ισχυρών ταξικών αγώνων στο μέτωπο για κατάργηση των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων, των μνημονίων. Επαναφορά των ΣΣΕ και αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Μέτωπο ενάντια στην άγρια φοροληστεία που ροκανίζει το λαϊκό εισόδημα. Μπλόκο στους πλειστηριασμούς. Καλούμε τους εργαζομένους να απευθυνθούν στο ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα, για να οργανώσουμε συλλογικά την πάλη μας και την αλληλεγγύη ώστε κανένα σπίτι εργατικής-λαϊκής οικογένειας να μη βρεθεί στα χέρια τραπεζιτών και ξένων funds. Στο ΠΑΜΕ υπάρχουν και αγωνιστές νομικοί που μπορούν να συμβάλουν στην παραπάνω προσπάθεια.

Το μέτωπο του Ασφαλιστικού όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά η κυβέρνηση το επαναφέρει με νέα χτυπήματα. Η αξίωση των βιομηχάνων για να σταματήσουν να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές παραμένει. Ακόμη αρχίζουν να μπαίνουν σε εφαρμογή νόμοι που ψηφίστηκαν, όπως ο νόμος Κατρούγκαλου. Έντεκα μέτρα κυριολεκτικής σφαγής θα μπουν σε εφαρμογή το επόμενο διάστημα και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων: Αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ως και 2 έτη για μισθωτούς ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, νέα μείωση - κατάργηση του ΕΚΑΣ για 180.000 χαμηλοσυνταξιούχους, ψαλίδι ως 6% στα εφάπαξ αλλά και μεγάλες περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις παλιές και νέες, αυξήσεις εισφορών από 14,2% ως 21,4% σε αγρότες, επαγγελματίες και επιστήμονες.

Μεγάλο μέτωπο για όλους τους κλάδους και τα σωματεία είναι και παραμένουν τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας. Ο νόμος που πέρασε στη Βουλή «μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας» είναι μια ακόμα αντιλαϊκή μεταρρύθμιση, συνέχεια όλων των προηγούμενων.

Όχι μόνο δεν αποτελεί «στρατηγική απάντηση στην κρίση του συστήματος Υγείας» και αναβάθμιση της φροντίδας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, όπως επικαλείται η κυβέρνηση, αλλά βήμα σε αντιλαϊκή κατεύθυνση. Αποτελεί βήμα πλήρως εναρμονισμένο με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Υγεία υποταγμένη στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, για υγειονομικές μονάδες στη λογική της συρρίκνωσης του κόστους λειτουργίας, των υποβαθμισμένων παροχών Φροντίδας Υγείας, της υποστελέχωσης με ελάχιστο προσωπικό χαμηλά αμειβόμενο που ολοένα μεγαλύτερο τμήμα του δουλεύει με ημερομηνία λήξης και κουτσουρεμένα δικαιώματα.

Η Υγεία παραμένει εμπόρευμα, η επιχειρηματική δραστηριότητα εντείνεται και στον ευαίσθητο αυτό τομέα, πετσοκόβονται κρατικά κονδύλια για την Υγεία και την Πρόληψη, ενώ το κράτος των επιχειρηματιών συνεχίζει να παίρνει μέτρα που εξασφαλίζουν φτηνή εργατική δύναμη προκειμένου να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Το ζήτημα της Υγείας δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο χώρο. Αφορά συνολικά την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Το κάθε συνδικάτο να πάρει αγωνιστικές πρωτοβουλίες για την ανάδειξη των προβλημάτων, αλλά και των αιτημάτων των εργαζομένων. Το πρόβλημα των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς είναι σημαντικό πεδίο της ταξικής πάλης. Εκατοντάδες τα εργοδοτικά εγκλήματα στους τόπους δουλειάς που ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα έχουμε έναν εργάτη νεκρό κάθε μέρα. Μέτρα ασφάλειας ανύπαρκτα. Η εντατικοποίηση μεγαλώνει και οι επιπτώσεις των ψηφισμένων νόμων ανατροπής των εργασιακών σχέσεων έχουν ως αποτέλεσμα νεκρούς εργάτες. Δεν υπάρχει τρανότερη απόδειξη από τους 18 νεκρούς εργάτες που θρηνήσαμε το προηγούμενο διάστημα.

Οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που πάρθηκαν το προηγούμενο διάστημα στο τμήμα των συμβασιούχων ήταν σημαντικές και συνέβαλα στη συσπείρωσή τους, στην κινητοποίησή τους, στο δικαίωμα για μόνιμη και σταθερή εργασία. Σε αυτήν τη ρότα πρέπει να συνεχιστούν.

Παράλληλα δηλώνουμε ετοιμότητα να μπούμε μπροστά στα ζητήματα κατασχέσεων και πλειστηριασμών που θα αυξάνονται λόγω του ότι δεν θα μπορούν να πληρώσουν τη φοροληστεία οι εργαζόμενοι.

Έχουμε τη δύναμη, συγκεντρώνουμε την εμπειρία, αντλούμε διδάγματα από τους πρόσφατους αγώνες μας. Οι φετινοί αγώνες ενίσχυσαν τα βήματα ενότητας και συμμαχίας των εργαζόμενων με τους ελευθεροεπαγγελματίες, τους αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες. Με τις μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, το εργατικό - λαϊκό κίνημα έδειξε ότι είναι όρθιο, ζωντανό, μαχητικό, παρά τις δυσκολίες. Αυτό το κίνημα μπορεί να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο μαχητικό και ρωμαλέο, αμφισβητώντας την κυριαρχία τους. Αυτή τη συμμαχία έχει ανάγκη ο λαός, τη συμμαχία που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων. Όπως επίσης έχει ανάγκη από ένα εργατικό - λαϊκό κίνημα ανατροπής και όχι ένα κίνημα εκφυλισμένο, μακριά από τις ανάγκες και τους καημούς των εργαζομένων, απαξιωμένο, που θα σέρνεται κάθε φορά πίσω από κυβερνητικές εναλλαγές και τις θέσεις της μεγαλοεργοδοσίας.

Καλό αγώνα και καλή συνέχεια. Ψηλά το κεφάλι, εμείς έχουμε το δίκιο και τη δύναμη».

902

*

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ

Παρασκευή 08/09/2017 - 13:50 - Ενημέρωση: Παρασκευή 08/09/2017 - 13:48

Το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου (επάνω). Αφορά τους μισθούς, τη φορολογία και τα χρέη, μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους, την Κοινωνική Ασφάλιση, την Παιδεία, την Υγεία του λαού, την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, την προστασία της μητρότητας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ολόκληρο το διεκδικητικό πλαίσιο έχει ως εξής:

Η καπιταλιστική κρίση και η εφαρμογή των αντεργατικών νόμων των 4 μνημονίων από το 2011 μέχρι και σήμερα προκάλεσαν δραματικές επιπτώσεις στη ζωή των εργαζομένων, στους μισθούς, στα ωράρια, στις εργασιακές σχέσεις, στις συνθήκες δουλειάς.

Οι νόμοι που ψηφίστηκαν από το 2011 ουσιαστικά κατάργησαν τις κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στους κλάδους και φαίνεται ότι αυτή η κατάσταση έχει παγιωθεί. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις (όπου υπάρχουν) είναι πλέον ο βασικός μηχανισμός στον καθορισμό των όρων αμοιβής και εργασίας. Ο κατώτερος μισθός καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση ΠΥΣ 6/2012 (586 ευρώ και 511 για τους νέους κάτω των 25). Οι ατομικές συμβάσεις κυριαρχούν στο σύνολο των εργαζομένων που αμείβονται πάνω από τον κατώτερο μισθό στον ιδιωτικό τομέα και κάτω από τον κατώτερο.

Την ίδια στιγμή τα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας συνεχίζονται, καθώς επίσης και οι ανατροπές στις σχέσεις εργασίας με τα υψηλά ποσοστά της μερικής απασχόλησης. Διαμορφώνεται ένας μεγάλος εφεδρικός στρατός ανέργων και μισοανέργων που πιέζει όσους εργάζονται να μειώνουν τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις τους.

Στη διάρκεια του 2017 η κατάσταση στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων χειροτέρευσε, καθώς εξακολουθούσαν να ισχύουν και να εφαρμόζονται οι νομοθετικές ρυθμίσεις που θεσμοθετήθηκαν την πενταετία 2010-2014, οι οποίες ανέτρεψαν το αρχικό νομοθετικό πλαίσιο του Ν. 1876/90.

Εδραιώνεται η καθολική επικράτηση των συλλογικών συμβάσεων σε επίπεδο επιχείρησης (με Ενώσεις Προσώπων), με παράλληλη σημαντική υποχώρηση της υπογραφής κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων σε επίπεδο εθνικό ή τοπικό. Πολλές επιχειρήσεις εφαρμόζουν ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έχει επεκταθεί το φαινόμενο των ενοικιαζόμενων εργαζομένων.

Σύμφωνα με τις εκθέσεις του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) του υπουργείου Εργασίας που αφορούν τις ροές της μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, προκύπτει καθαρά ότι κατά τα τελευταία έτη υπερισχύει και γενικεύεται η τάση για προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας, κυρίως με ατομικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας. Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, δηλαδή οι προσλήψεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, καταλαμβάνουν ποσοστιαία αναλογία πάνω από 50% τα 3 τελευταία έτη (2014, 2015, 2016). Αντίστοιχα οι προσλήψεις με πλήρη απασχόληση υποχωρούν σταθερά, αφού μειώνεται η ποσοστιαία αναλογία τους από 79% το 2009 σε 45,3% το 2016.

Το ίδιο διάστημα η ποσοστιαία αναλογία των νέων προσλήψεων με ευέλικτες μορφές απασχόλησης μεταξύ 2009 και 2016 υπερδιπλασιάζεται. Ενώ το 2009 οι προσλήψεις με ευέλικτες μορφές εργασίας αντιστοιχούσαν στο 21% του συνόλου των προσλήψεων, το 2016 αντιστοιχούν στο 54,7%.

Από την επεξεργασία των στοιχείων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (β' τρίμηνο 2016) και ειδικότερα από τα ερωτηματολόγια σχετικά με το ύψος των μηνιαίων αμοιβών που απολαμβάνουν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα προκύπτει ότι οι ερωτώμενοι δηλώνουν τις εξής καθαρές μηνιαίες αποδοχές:

1. Κάτω των 800 ευρώ σε ποσοστό 51,6% (15,2% μέχρι 499 ευρώ, 23,6% μεταξύ 500-699 ευρώ και 12,8% μεταξύ 700-800 ευρώ).
2. Μεταξύ 800-999 ευρώ σε ποσοστό 17,3% (10,8% μεταξύ 800-899 ευρώ και 6,5% μεταξύ 900-999 ευρώ).
3. Άνω των 1.000 ευρώ σε ποσοστό 17,8% (11,1% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 6,7% άνω των 1.300 ευρώ),
4. ενώ το 13,4% δεν γνωρίζει / δεν απαντά.

Από τη σύγκριση των ευρημάτων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού των ετών 2009 και 2016 παρατηρούμε ότι στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας:

• Έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των χαμηλόμισθων εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 700 ευρώ, το οποίο ανέρχεται πλέον σε 38,8% το 2016 (από 13,1% το 2009), ενώ μειώνεται κατά 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό για αποδοχές μεταξύ 700-899 ευρώ (23,6% το 2016 από 27,3% το 2009).
• Παράλληλα, έχει μειωθεί δραστικά, κατά το ήμισυ περίπου, το ποσοστό των εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 900-1.300 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 17,6% το 2016 (από 35,7% το 2009).

Δηλαδή σε απόλυτο αριθμό η πλειοψηφία των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται κάτω από τον κατώτερο μισθό που υπήρχε το 2012 (751 ευρώ).

Από τα στοιχεία της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού (β' τρίμηνο 2016) για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο προκύπτει ότι οι ερωτώμενοι δηλώνουν τις εξής καθαρές μηνιαίες αποδοχές:

5. Κάτω των 800 ευρώ σε ποσοστό 11% (3,1% έως 499 ευρώ, 3,5% μεταξύ 500-699 ευρώ και 4,4% μεταξύ 700-799 ευρώ).
6. Μεταξύ 800-999 ευρώ σε ποσοστό 23,6% (9,4% μεταξύ 800-899 ευρώ και 14,2% μεταξύ 900-999 ευρώ).
7. Άνω των 1.000 ευρώ σε ποσοστό 54,2% (38,5% μεταξύ 1.000-1.299 ευρώ και 15,7% άνω των 1.300 ευρώ).

Από τη σύγκριση των ευρημάτων της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού ανάμεσα στα έτη 2009 και 2016, όπως φαίνεται στο Διάγραμμα, προκύπτει ότι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα:

• Έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων με καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 1.000 ευρώ, το οποίο ανέρχεται πλέον σε 34,6% το 2016 (από 18,9% το 2009)
• και έχει αυξηθεί λίγο το ποσοστό για αποδοχές μεταξύ 1.000-1.100 ευρώ (16,2% το 2016 από 13% το 2009).
• Αντίθετα, έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων που δηλώνει καθαρές μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 1.100-1.599 ευρώ, το οποίο ανέρχεται σε 33,7% το 2106 (από 46,5% το 2009), όπως και το ποσοστό των εργαζομένων με αποδοχές άνω των 1.600 ευρώ (4,3% το 2016 από 10,9% το 2009).

Όσον αφορά τους νέους κάτω των 30 ετών: Μέχρι 24 ετών αμείβονται με 380 ευρώ το μήνα κατά μέσο όρο, ενώ ηλικίας 18 ετών -αν βρουν δουλειά (ποσοστά ανεργίας 50%)- με 265 ευρώ καθαρά κατά μέσο όρο.

Οι ασφαλισμένοι της ηλικιακής ομάδας 15-19 ετών είναι μόλις 33.000 άτομα και η μέση αμοιβή διαμορφώνεται στα 315,34 ευρώ μεικτά ή στα 264,88 ευρώ αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου. Το 2009, οι νέοι ηλικίας 18 ετών εισέπρατταν 548 ευρώ μεικτά (κατά μέσο όρο).

Στην ηλικιακή ομάδα 20-24 ετών, η μέση αμοιβή έχει υποχωρήσει στα 454 ευρώ μεικτά ή στα 381 ευρώ καθαρά. Σε σύνολο περίπου δύο εκατομμυρίων ασφαλισμένων μισθωτών στο ΙΚΑ, στην ηλικιακή ομάδα των 20-24 ετών ανήκουν αυτήν τη στιγμή 178.000 άτομα. Και για τους ηλικίας 20 ετών, η μέση μείωση αποδοχών ανέρχεται στο 42% συγκριτικά με το Δεκέμβριο του 2009.

Η ηλικιακή ομάδα 25-29 ετών ζει κατά μέσο όρο με 606 ευρώ μεικτά ή 509 ευρώ καθαρά αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Λόγω της μερικής απασχόλησης και της «βύθισης» του βασικού μισθού, έχει καταγραφεί μείωση της τάξεως των 36,49% συγκριτικά με το Δεκέμβριο του 2009.

Στην ηλικία των 30-34 ετών ο μέσος μισθός το Δεκέμβριο του 2009 έφτανε στα 1.146 ευρώ μεικτά, για να υποχωρήσει τον Ιούνιο του 2016 κατά 31% στα 785,82 ευρώ μεικτά ή στα 660 ευρώ καθαρά.

Από τα 35-39 ο μέσος καθαρός μισθός είναι 796 ευρώ (αντιστοιχεί σε μεικτές αποδοχές 968 ευρώ). Προ κρίσης, οι μέσες μεικτές αποδοχές έφταναν στα 1.310 ευρώ.

Εξέλιξη και χαρακτηριστικά της μισθωτής εργασίας και της ανεργίας με βάση τα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗ» και του ΟΑΕΔ

Από το 2013 μέχρι σήμερα, κατά μέσο όρο, ο μηνιαίος αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ εξακολουθεί να υπερβαίνει το 1 εκατ., ενώ ο μηνιαίος αριθμός των ανέργων που αναζητούν εργασία κυμαίνεται κατά μέσο όρο περί τις 850.000.

Επίσης, η εκρηκτική αύξηση των μακροχρόνια ανέργων σε συνδυασμό με την αλλαγή των προϋποθέσεων το 2013 για την καταβολή του επιδόματος ανεργίας είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των επιδοτούμενων ανέργων.

Κατά τα τέσσερα τελευταία έτη, ιδίως όμως τα τελευταία τρία, αυξάνονται σημαντικά τόσο οι αναγγελίες πρόσληψης όσο και οι συνολικές αποχωρήσεις. Ειδικότερα, η αύξηση των συνολικών αποχωρήσεων οφείλεται στη σημαντική αύξηση των «οικειοθελών αποχωρήσεων» και των λήξεων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Είναι στοιχείο που αποκαλύπτει την υποχώρηση διεκδίκησης βασικών δικαιωμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το 2012 οι οικειοθελείς αποχωρήσεις αναλογούσαν περίπου στο 27% των συνολικών αποχωρήσεων, το 2013 αναλογούσαν στο ένα τρίτο, ενώ κατά τα τρία τελευταία έτη αναλογούν περίπου στο 40%.

Η μισθωτή απασχόληση από το 2013 αυξήθηκε κατά 331.074 άτομα (24,1%). Η εν λόγω μεταβολή οφείλεται στην αύξηση των μερικώς απασχολουμένων σε ποσοστό 31,2%, των μισθωτών που αμείβονται από 500-700 ευρώ σε ποσοστό 38,8% και των μισθωτών που αμείβονται από 701-900 ευρώ σε ποσοστό 20,8%.

Η στρατηγική του κεφαλαίου στη φάση καπιταλιστικής ανάκαμψης

Από τα δελτία του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, από τις συναντήσεις με την εργοδοσία σωματείων και ομοσπονδιών που διεκδικούν υπογραφή ΣΣΕ, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες.

• Διατήρηση και μονιμοποίηση της νομοθεσίας με τις αντεργατικές ανατροπές. Αποτύπωσή τους σε ένα νέο κώδικα εργατικού δικαίου. Είναι κυβερνητική δέσμευση με τους «θεσμούς» ως τον Ιούνη του 2018. Καμία επιστροφή στο παρελθόν με σχεδιασμένη προπαγάνδα για την ενοχοποίηση των δικαιωμάτων που υπήρχαν ως αιτία της καπιταλιστικής κρίσης.
• Ο σημερινός κατώτερος μισθός να συνεχίζει να καθορίζεται με κυβερνητική απόφαση μετά από «διαβούλευση με τους εταίρους». Στόχος είναι η παραπέρα συμπίεση του μέσου μισθού.
• Καμία συζήτηση για επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων, οι μισθοί να καθορίζονται σε επίπεδο επιχείρησης, χωρίς την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της υποχρεωτικότητας επεκτασιμότητας. Για την παραπέρα θωράκισή τους απαιτούν την ανατροπή του συνδικαλιστικού νόμου, πρόσθετα εμπόδια για την κήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμιο σωματείο. Είναι στρατηγική επιλογή το χτύπημα των κλαδικών οργανώσεων.
• Η όποια συζήτηση για τις ΣΣΕ να ξεκινά από τον κατώτερο των 586 ευρώ. Οποιοδήποτε ποσό πάνω από αυτό για μια σειρά ειδικότητες να δίνεται με ατομική σύμβαση εργασίας και να είναι στην «ελευθερία» του εργοδότη.
• Όχι στην επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα, καθώς «δυναμιτίζουν την προσπάθεια ανάπτυξης».
• Ενίσχυση της ευελιξίας και της κινητικότητας σε μια σειρά κλάδους, της εφαρμογής της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, της απελευθέρωσης του ωραρίου με την επέκταση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας είναι στρατηγικός στόχος για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
• Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και να έχουν λυμένα τα χέρια με τις ομαδικές απολύσεις.

Διεκδικούμε:

• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, κάλυψη των απωλειών, των στοιχειωδών, βασικών αναγκών.
• Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
• Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων.

Χτίζουμε μαχητικό, ταξικό, εργατικό - λαϊκό τείχος αντίστασης, για να μην περάσουν οι νέες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που προστίθενται στα προηγούμενα βάρβαρα μέτρα, για την κάλυψη των απωλειών που είχαμε σε εισόδημα και δικαιώματα.

Αγωνιζόμαστε για τη μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας, για την ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών των μονοπωλίων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αγωνιζόμαστε για:

1. Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.
2. Κατάργηση των ατομικών Συμβάσεων εργασίας και των Ενώσεων Προσώπων.
3. Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ.
4. Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.
5. Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
6. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
7. Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.
8. Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
9. Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν την λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
10. Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους εκτός συνόρων. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.

α) Για τους μισθούς

• ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.
• Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
• Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
• Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
• Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα στο Δημόσιο με αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη των απωλειών, επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
• Αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου. Οι εργοδότες που δεν καταβάλλουν τα δεδουλευμένα τιμωρούνται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Η εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων να γίνεται με τη διαδικασία του Αυτόφωρου.

β) Για τη φορολογία και τα χρέη

• Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.
• Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
• Να εκπίπτουν από τη φορολόγηση και οι δαπάνες Υγείας, ΔΕΗ, θέρμανσης, νερού, τηλεφώνου.
• Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.

γ) Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους

• Άμεση κάλυψη και επιδότηση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% των 751 ευρώ του κατώτατου μισθού.
• Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
• Σε περιπτώσεις πτώχευσης, να προηγούνται οι εργαζόμενοι και τα ασφαλιστικά ταμεία σε σχέση με τις τράπεζες, τους πιστωτές και προμηθευτές.
• Όσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
• Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων (ν.3899/2010, ν.4093/2012).

δ) Για την Κοινωνική Ασφάλιση

• Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων που μειώνουν συντάξεις και παροχές.
• Άμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες, όπως αναπηρίας, χηρείας. Να μην περάσει η νέα σφαγή στα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει.
• Κατώτερη κύρια σύνταξη 600 ευρώ, δηλαδή στο 80% της ΕΓΣΣΕ των 751 ευρώ.
• Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση της ιδιωτικής και κρατικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
• Να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα στα Ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και των απωλειών από το «κούρεμα» (PSI), με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
• Πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο Υγείας.
• Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων. Να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.
• Άμεση απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής "τζόγο". Κατάργηση κάθε διάταξης για μεταφορά ή τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
• Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
• Να επανέλθουν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά τα επαγγέλματα που αποχαρακτηρίσθηκαν (εκτός όσων έχουν εκλείψει). Να διευρυνθεί ο θεσμός των ΒΑΕ.

ε) Για την Παιδεία

• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά που θα μορφώνει, δεν θα εξοντώνει και θα διδάσκει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια.
• Προσλήψεις μόνιμων, πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, για να καλυφθούν όλες οι ελλείψεις.
• Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες.
• Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη λειτουργία των σχολείων, για υλικά, αναλώσιμα κ.ά.
• Άμεση έναρξη της πρόσθετης διδακτικής στήριξης και ενισχυτικής διδασκαλίας σε Λύκειο και Γυμνάσιο.
• Πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές και πληρωμή στο ύψος του κατωτάτου μισθού (751 ευρώ).

στ) Για την Υγεία του λαού

• Ενιαίο, Καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Κάλυψη όλων των απαιτούμενων ειδικοτήτων εργασίας με σχέσεις μόνιμης εργασίας. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων να περάσουν στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.
• Άμεσα να ανανεωθούν τα βιβλιάρια του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων των ανέργων, των ΑΜΕΑ, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να καλυφθούν όλες οι αναγκαίες ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις από τις κρατικές υπηρεσίες, χωρίς τον παραμικρό περιορισμό.
• Να γίνουν χιλιάδες προσλήψεις, να λειτουργήσουν Κέντρα Υγείας, Κέντρα Μάνας και Παιδιού, κλινικές νοσοκομείων, όσες υποδομές έκλεισαν λόγω περικοπών. Άμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στο ΕΚΑΒ, στα ιδρύματα Πρόνοιας.
• Αποκλειστικά κρατικές δωρεάν υπηρεσίες και κέντρα για τις ανάγκες των ΑΜΕΑ και των υπερηλίκων.
• Κατάργηση των περικοπών και των πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, στα φάρμακα, στα εμβόλια, στις φυσικοθεραπείες και στις ιατρικές επισκέψεις. Να παρέχονται σε όλους δωρεάν με χρηματοδότηση από το κράτος, με επιστημονικά και όχι με λογιστικά κριτήρια.

ζ) Για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς

• Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών Εργασίας και τεχνικών Ασφάλειας.
• Ουσιαστικό έλεγχο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
• Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
• Άμεσα ουσιαστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).
• Ίδρυση κρατικού σώματος τεχνικών Ασφαλείας και γιατρών Εργασίας, ενταγμένου αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ.

η) Προστασία της μητρότητας

• Επέκταση της άδειας κυήσεως και τοκετού σε όλες τις γυναίκες. Να είναι δύο μήνες πριν τον τοκετό και έξι μετά. Επιπλέον ένα χρόνο γονική άδεια με αποδοχές στη μάνα ή τον πατέρα. Άδειες στο ζευγάρι για ασθένεια ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή ανάπηρα παιδιά.
• Επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, ανεξάρτητα από άλλες προϋποθέσεις, προερχόμενο από το κράτος. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΙΥΑ) και τοκετού από το κράτος.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για τις εργαζόμενες. Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες έγκυες, λεχώνες, θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία, μειωμένα ωράρια, εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, απαγόρευση απόλυσης κ.λπ.). Απαγόρευση νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία και στη βιοτεχνία. Για ορισμένα επαγγέλματα που είναι αναγκαία η νυχτερινή εργασία, επέκταση της απαγόρευσης πέρα από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών.
• Βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί δημόσιοι και δωρεάν για όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών. Κατάργηση των τροφείων. Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης των παιδιών κατά τις απογευματινές ώρες και τις αργίες, με εξειδικευμένο προσωπικό.

θ) Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα

• Όχι στις αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία των συνδικάτων, την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
• Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των νόμων που τις προωθούν και τις ενισχύουν.
• Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
• Πρακτική άσκηση των σπουδαστών, με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης και το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης.

ι) Για τις ιδιωτικοποιήσεις

• Πάλη ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, έμμεσης ή άμεσης. Διεκδίκηση μείωσης των τιμών χρήσης ηλεκτρικού, πετρελαίου, φυσικού αέριου, νερού για την κατανάλωση των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, για τους αγρότες.
• Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές, Ύδρευση). Αποκλειστικά κρατικοί ενιαίοι φορείς, που ως λαϊκή περιουσία θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

902