Κώστας Βάρναλης: Η ρίμα του χαστούκι - Ένα σονέτο για τον αιώνιο Οδηγητή και το ποίημά του για τον Μπελογιάννη (VIDEO - Φωτό)

Κώστας Βάρναλης
14 Φεβρουαρίου 1884, Μπουργκάς, Βουλγαρία - 16 Δεκεμβρίου 1974, Αθήνα.
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 25.IV.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

16 Δεκέμβρη 1974

Πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης

Μπάμπης Ζαφειράτος

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΟΔΗΓΗΤΗΣ

Κι ως με του ήλιου επρόβαλες το κάμα,

Ωραίος στων ιδεών σου το γιορτάσι,

Στεντόρειος λόγος που ήρθε να προφτάσει

Το άδικο αίμα που έχυνε η κάμα,

Ασήκωσες στη μαύρη ετούτη πλάση ‒

Συ ο λαός κι ο Οδηγητής του αντάμα ‒

Βουνά, και με του στίχου σου το θάμα

Αλλαξες τη ζωής μας, και με βιάση

Ρίζωσες στης ψυχής μας το ακρογιάλι.

Νέος διαρκώς στην ταξική σου πάλη,

Απέναντί σου σκύβανε οι τραμπούκοι

Λειψοί· μια λάμψη κόκκινης ρομφαίας

Η ρίμα σου και δυνατό χαστούκι

Στη σάπια εξουσία της Αριστέας.

                                 Μπάμπης Ζαφειράτος, 1967

* * *

Και το ποίημα του ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ για τον Νίκο Μπελογιάννη με αφορμή τα 100 χρόνια, 22 Δεκέμβρη 1915, από τη γέννησή του

Στις 22 Δεκέμβρη 1915, γεννιέται στην Αμαλιάδα ο Νίκος Μπελογιάννης.

Στις 30 Μάρτη 1952, στην Αθήνα, στο Γουδή, θα εκτελεστεί από το αστικό κράτος, μαζί με τους συντρόφους του Δημήτρη Μπάτση, Νίκο Καλούμενο και Ηλία Αργυριάδη.

Φωτό: Στέργιος Γραμμένος, Νίκος Μπελογιάννης, Νίκος Καλούμενος, Δημήτρης Μπάτσης.

ΣΤΟΥΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ

Χαραυγή κατεπάνω του θανάτου

βάδιζεν η καρδιά σου, Παλικάρι,

λες κι ήταν άλλος: άγουρος που ορθρίζει

ν’ ανταμώσει κρυφά την πρώτη αγάπη.

Σε κάθε βήμα ψήλωνε η κορφή σου,

το ηλιοστεφάνι τ’ ουρανού να φτάσει.

Κι αν χάραζε για σένα αιώνια Νύχτα,

η προδοσιά χορεβοντας σε φτυούσε.

Με χέρι’ αλυσωμένα, που αγαπούσαν

να κρατάνε για τον οχτρό ντουφέκι

και γαρούφαλο για το μάβρο Νόμο,

σε βάλανε σημάδ’ οι πλερωμένοι,

οι αρματολόγοι το χεροδεμένο,

τον Έναν οι πολλοί, τον άντρα οι φούστες,

οι τρίδουλοι το λεύτερο κι η λάσπη

τον πρωτανθό της Αρετής, Εσένα!

Δεν έχεις τάφο, αλλ’ όπου ηλιοβολιέται

γαρούφαλο στητό κι όπου βροντάει

καριοφίλι της λεφτεριάς, ολόρθον

η Μούσα σε φιλεί κι ο Μακρυγιάννης.

Δεν έχεις κι όνομα. Οι μάβροι το μαβρίσαν.

Μα το λένε στη ρεματιά τ’ αηδόνια,

οι ανέμοι στα πλατάνια και στα ελάτια

και τα νερά σε θάλασσα και βρύσες.

Μην κλαίτε, μάνες μαβρομαντηλούσες

και συ, Μεγάλη Μάνα των μανάδων!

Όπου να ’ναι, θα τον νεκραναστήσει

μέγας λαός κι αυτός αναστημένος.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΚΕΔΡΟΣ 1966, Μέρος Δεύτερο, σελ. 47-48

*

Νίκος Μπελογιάννης. Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1915, στην Αμαλιάδα

Εκτελέστηκε από το αστικό κράτος στις  30 Μαρτίου 1952, στο Γουδή, Αθήνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.XII.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

*

Ο ΒΑΡΝΑΛΗΣ το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας και κοινωνιολογίας. Τότε προσχώρησε στον μαρξισμό και τον διαλεκτικό υλισμό και αναθεώρησε τις προηγούμενες απόψεις του για την ποίηση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.

Στην υπόγεια την ταβέρνα.
Μ. Μ. Παπαϊωάννου (συντάκτης Αυγής, 1952-57 και Ρίζου, 1975-81), Βάρναλης, Στρατής Τσίρκας.

Ο Βάρναλης απαγγέλλει. Πειραιάς 1956, στα 50χρονα του έργου του

Με τη Δώρα Μοάτσου

Στο Θέατρο Κεντρικόν στην Αθήνα μετά από ομιλία του Κώστα Βάρναλη (30.03.1957). Από αριστ. Στ. Κανελλόπουλος, Στέφ. Σαράφης, Γ. Ρίτσος, Χρ. Θεοδωρίδης. (Σημ. Μπ:. Πάνω αριστερά πιθανόν ο Στέφανος Ληναίος και στα αριστερά του Βάρναλη ο Γιώργος Πάντζας)

3η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, 1965

 

 

Ο Βάρναλης στην εκδήλωση του Θεάτρου Κεντρικόν, στα 50χρονα του έργου του, το 1956.
(Πηγή: greek-language.gr)

 

 

Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος, Μάριος Βάρβογλης

 

Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος. Υπήρξε κομμουνιστής με διαρκή προσφορά και συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης. Τιμήθηκε με το Βραβείο «Λένιν» για την Ειρήνη το 1959 στη Μόσχα.

 

 

Στη Μόσχα, κατά την απονομή του Βραβείου Λένιν το 1959. Αριστερά ο συγγραφέας Ιλία Έρεμπουργκ.
(Πηγή: greek-language.gr)

 

 

Στη Μόσχα, κατά την απονομή του Βραβείου Λένιν το 1959 (αριστερά η γυναίκα του, ποιήτρια Δώρα Μοάτσου)

 

 

 Στη Μόσχα με τη Δώρα Μοάτσου, κατά την απονομή του Βραβείου Λένιν το 1959

 

 

«Έφυγε» στις 16 Δεκέμβρη 1974, πλήρης ημερών και έργου.

 

 

Από την κηδεία του μπάρμπα Κώστα

 

*

Ο Βάρναλης απαγγέλλει Βάρναλη



*

Ο Ρίτσος απαγγέλλει Κώστα Βάρναλη

Το ποίημα του Ρίτσου για τον Βάρναλη:
Κώστας Βάρναλης (1884-1974): Το φως του καίει (4 ποιήματα) ‒ Γιάννης Ρίτσος: Ποιητή, εσύ μας ζέστανες ‒ Χρονολόγιο


*

Ο Τρελλός



*

Περισσότερα από την Μποτίλια

Μπελογιάννης (7)
Βάρναλης (6)

και

Όλα τα Πρόσωπα της Μποτίλιας

* * *