Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Κλασική βδομάδα στο ΑΣΤΥ

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι στα χειμερινά τα σινεμά, επίσης
Στον κινηματογράφο Άστυ οι προβολές κλασικών ταινιών συνεχίζονται μες στον Ιούλιο, από την Πέμπτη 10 έως Τετάρτη 17 Ιουλίου 2014.
Καθημερινά προβάλλεται μια κλασική ταινία σε 3 προβολές
με full air conditioned ατμόσφαιρα
Πολίτης Κέιν του Όρσον Γουέλλες, το Μερικοί το προτιμούν καυτό με την Μέριλιν Μονρό, ο Γαλαξίας του Λουίς Μπουνιουέλ, η Έκλειψη του Μικελάντζελο Αντονιόνι, το Πέρσυ στο Μαρίενμπαντ του Αλαίν Ρενέ, Ο Ρόκο και τ' αδέλφια του με τον Αλαίν Ντελόν και το Λεωφορείον ο Πόθος του Ηλία Καζάν, επαναπροβάλλονται για τους φανατικούς σινεφίλ.
Πολίτης Κέιν (1941)
Όρσον Γουέλλες 

Mέσα από την ιστορία της ζωής του μεγιστάνα των ΜΜΕ Τσάρλς Φόστερ Κέιν για πρώτη φορά η δίψα για εξουσία, το εξωτερικό μεγαλείο και η εσωτερική πτώση, η αλαζονεία, η απληστία, η μοναξιά και εν τέλει η τραγικότητα της ύπαρξης, κινηματογραφούνται σαν ένας δαιδαλώδης λαβύρινθος, όπου ο μίτος της Aριάδνης ακούει στο μυστηριώδες όνομα «Rosebud»... 

ΟΡΣΟΝ ΓΟΥΕΛΣ
Ο Πολίτης Κέιν

Κριτική από την
Τζία Γιοβάνη


Από τις σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών με καθολική αναγνώριση και επιρροή απύθμενη και οικουμενική στην τέχνη του κινηματογράφου.

Το «μεγαλείο» της ταινίας άρχισαν να συνειδητοποιούν οι Ευρωπαίοι κριτικοί στα μέσα της δεκαετίας του '50, ιδιαίτερα όταν ο θεωρητικός του κινηματογράφου Αντρέ Μπαζέν ανακάλυψε σ' αυτήν το μοντέλο μιας καινούργιας κινηματογραφικής αισθητικής βασισμένης όχι στο μοντάζ, αλλά στη «μακρά» λήψη, άλλως, στη λήψη σεκάνς.

Η κύρια μέριμνα στην αισθητική του «Πολίτης Κέιν» δε συνίσταται στη μετατροπή των εικόνων σε ενότητες μέσω του μοντάζ, αλλά στην εντός κάδρου σκηνοθεσία (mise en scene).

Ο Γουέλς θεωρείται ιδρυτής και μετρ της αισθητικής αυτής, όπως ο Αϊζενστάιν θεωρείται ιδρυτής και μετρ του μοντάζ.

Η οργάνωση της μορφής της ταινίας - για πρώτη φορά ο κινηματογράφος γίνεται γραφή - οπτικά συνιστά επανάσταση.

Ο «Πολίτης Κέιν» -ξεκινά με το θάνατο του υποκειμένου της μυθοπλασίας- και «ανοίγει» και «κλείνει» με εικόνες μέσα από το φράχτη του μυθικού κάστρου ΧANADU.

Πεθαίνοντας, ο Κέιν αφήνει να του πέσει από το χέρι μια γυάλινη διακοσμητική μπάλα - από κείνες που τις κουνάς και πλημμυρίζουν ψεύτικο χιόνι - και ψιθυρίζει τη λέξη «Rosebud», νοηματικό «κλειδί» της ταινίας, λέξη που επαναλαμβάνεται καθ' όλη τη διάρκειά της ως τα τελευταία πλάνα, λέξη μυστήριο που πάνω της χτίζεται το φιλμ.

Ο μεγαλοεκδότης Τσαρλς Φόστερ Κέιν, η πεμπτουσία του αμερικανικού μύθου της επιτυχίας, είναι κι ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά και ο «Πολίτης Κέιν» είναι η βιογραφία του, διαμορφωμένη μέσα από δημοσιογραφικές μεθόδους.

Ενεργό πρόσωπο στο φιλμ, ο δημοσιογράφος που ανέλαβε την αποστολή να προσκομίσει απαντήσεις στο αίνιγμα. Ερευνα, συλλογή στοιχείων, αντιπαράθεση, διαφορετικές οπτικές επιστρατεύονται στο να ρίξουν φως στο επιλεγμένο πρόσωπο ή θέμα. Μέθοδος που αφήνει χώρο και στο απατηλό όταν δημιουργεί ψευδαίσθηση αλήθειας...

Η ταινία δομείται από σειρά συνεντεύξεων, καταθέσεων και αποκαλύψεων, σε πέντε αφηγηματικές διαδικασίες, με φλας μπακ από την οπτική των συνομιλητών του δημοσιογράφου και κλείνει με έναν ισορροπημένο επίλογο. 

Συνεργός του Γουέλς ο οπερατέρ Γκρεγκ Τόλαντ, συνεργάτης πολλών Γερμανών εξπρεσιονιστών, με πατέντα του το βάθος πεδίου.

Ο Ορσον Γουέλς ανέφερε ότι η μοναδική προετοιμασία του ενώπιον του εγχειρήματος της σκηνοθεσίας του «Πολίτης Κέιν» -που κατέπληξε, κι ακόμα καταπλήσσει, με τη ρηξικέλευθη πειραματική της προσέγγιση- ήταν να δει 40 φορές το «Η ταχυδρομική άμαξα» (1939) του Τζον Φορντ.

Ταινία σταθμός που πρέπει να δούμε και να ξαναδούμε...

Με τους: Ορσον Γουέλς, Τζόζεφ Κότεν, Εβερετ Σλόαν κ.ά.
Παραγωγή: ΗΠΑ (1941).



Μερικοί το προτιμούν καυτό (1959)
Μπίλι Γουάιλντερ 

Καθώς δυο μουσικοί προσπαθούν να ξεφύγουν από επίθεση που δέχονται, μεταμφιέζονται σε γυναίκες και γίνονται μέλη μιας γυναικείας μπάντας που ξεκινά περιοδεία. Απολαυστική αμερικανική κωμωδία σε σκηνοθεσία Μπίλι Γουάιλντερ, με τους Μέριλιν Μονρόε, Τζακ Λέμον και Τόνι Κέρτις.


Γαλαξίας (1969)
Λουίς Μπουνιουέλ

Ο Πιέρ και ο Ζαν είναι δύο προσκυνητές, καθ’ οδόν προς τον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα. Το ταξίδι τους στο χώρο εξελίσσεται σ’ ένα παράλληλο ταξίδι και στο χρόνο, που τους επιτρέπει να διατρέξουν τα μεγάλα δόγματα τα οποία άφησαν το (συχνά οδυνηρό) στίγμα τους στην ιστορία του καθολοκισμού. 


Έκλειψη (1962)
Μικελάντζελο Αντονιόνι 

Μια όμορφη γυναίκα συναντά έναν πολύ δραστήριο άνδρα και τον ερωτεύεται. Όμως, η σχέση τους είναι καταδικασμένη ν’ αποτύχει εξαιτίας της άστατης φύσης τους. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών για την ταινία του Αντονιόνι. Πρωταγωνιστούν οι Μόνικα Βίτι και Αλέν Ντελόν. 


Πέρσυ στο Μαρίενμπαντ (1961)
Αλαίν Ρενέ

Σε έναν πύργο εκτυλίσσεται η διφορούμενη ερωτική ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας, που μπορεί και να είχαν συναντηθεί τον προηγούμενο χρόνο στο Μαρίενμπαντ. Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας και υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου στον Ρομπ-Γκριγιέ. Με την Ντελφίν Σεϊρίνγκ. 


Ο Ρόκο και τ' αδέλφια του (1960)
Λουκίνο Βισκόντι 

Αλέν Ντελόν, Κλαούντια Καρντινάλε, Κατίνα Παξινού, Σπύρος Φωκάς κ.ά., πρωταγωνιστούν σε αυτό το φιλμικό αριστούργημα του Λουκίνο Βισκόντι. Η Ροζάρια Παρόντι εγκαταλείπει την Καλαβρία κι έρχεται να μείνει με τους γιους της στο Μιλάνο. Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βενετίας. 


Λεωφορείον ο Πόθος (1951)
Ηλίας Καζάν 

Γοητευτική και όμορφη δασκάλα, πλην καταθλιπτική, μετακομίζει στη νεαρή αδελφή της στη Νέα Ορλεάνη, βασανίζεται όμως από την εχθρότητα και τον κρυφό πόθο του κουνιάδου της. Τέσσερα Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα για αυτήν την εξαίσια μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού του Τένεσι Ουίλλιαμς   
Οι περιλήψεις από culturenow.gr

*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.