Στις αρχές Σεπτέμβρη, ο Αλ. Τσίπρας θα υποδεχτεί στην Αθήνα τους ομολόγους του από Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα και Κύπρο. Ο σκοπός της σύναξης δεν είναι παρά το «κοινό μέτωπο» των κρατών του ευρωενωσιακού Νότου. Η περιβόητη «Συμμαχία του Νότου», για την οποία μιλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμα αναρριχηθεί στον κυβερνητικό θώκο.
Η κυβέρνηση δεν παραιτείται από το στόχο, όχι βεβαίως γιατί η επίτευξή του είναι ικανή να στρέψει σε φιλολαϊκή κατεύθυνση μια φύσει και θέσει αντιλαϊκή λυκοσυμμαχία όπως η ΕΕ, ή να σηματοδοτήσει απαλλαγή του λαού από τα βάρη της κρίσης και της ανάκαμψης, σταμάτημα της αντιλαϊκής επίθεσης. Αυτά δεν είναι παρά αυταπάτες με τις οποίες κοροϊδεύει το λαό.
Το κίνητρο των προσπαθειών, αυτό που φέρνει γύρω απ' το ίδιο τραπέζι τον Ολάντ, τον Ραχόι, τον Ρέντσι και τον Τσίπρα μεταξύ των άλλων, δεν είναι παρά η κοινή τους αγωνία να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών τους, προσπαθώντας
- Να συντονιστούν για την απόσπαση ρυθμίσεων που αφορούν στο χρέος,
- Να διεκδικήσουν από κοινού χαλάρωση του δημοσιονομικού «κορσέ», που επίσης εμποδίζει την πιο αποφασιστική στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Σε αντιπαράθεση με τις θέσεις της Γερμανίας και άλλων κρατών της ΕΕ.
